Toneelkring Cauci
1965 begon het toneel in Kalken een eigen leven te leiden. Stuwende krachten hierbij waren vooral voorzitter André Braeckman, regisseur Edmond Lauwaert, sekretaris Eugène Bogaert, schminkster-kleedster Maria Onselaere en lokaalhouder Valère Van Bogaert.
Verder bestond de enthousiaste kern uit Willy Bauwens, Guido Braeckman, Antoine De Wagtere, Hugo Lauwert, Georges en Roger Rogiers, Florent Schepens, Marc en Michiel Van Bogaert, Roger Van Damme, Frits Vandebossche, Tony van Nieulande en Paul Vervaet. Merkwaardig is, dat er toen ook een proost bij was: eerwaarde heer De Scheemaecker.
In oktober 1965 trad de “Parochiale Toneelkring Kalken” voor het eerst voor het voetlicht, met de productie “Priester in eeuwigheid”, in zaal “De Pluim”, bij Valère en Margriet. V
In de daarop volgende jaren werkte de groep steeds verder, met vallen en opstaan (in 1968 werd bijvoorbeeld helemaal niet gespeeld). Na 10 jaar werd een lustrumsouper gehouden (wat de kas meteen halveerde). Ondertussen (in 1973) was men van de onpersoonlijke naam “Parochiale Toneelbond” afgestapt en werd de groep herdoopt tot “Toneelkring Cauci”.
Cauci is de oudst bekende naam van Kalken in de historie. En de vereniging kende nog tal van veranderingen. Waar tot 1979 de regie steeds in handen was van “meester” Lauwaert, werd daarna de regisseursfakkel stilaan overgedragen aan Robert Bracke, en later ook aan Frank Maegerman, Jean-Marie De Paepe en nu ook aan debuterende Claudine Van Laere.
Na het overlijden van André Braeckman, hadden we korte tijd geen voorzitter, tot ten slotte het voorzitterschap werd overgenomen door Robert Bracke, en ook eens door Nelly Clement. In 1982 keerden we naar de oude stal terug en sedertdien spelen we dus weer in de “Koninklijke Harmonie”. Reden hiervoor was de afbraak van zaal “De Pluim”, nadat ons aller Margriet Van Bogaert het caféhouden voor gezien achtte. Vanaf 1984 is de groep aangesloten bij het “Koninklijk Nationaal Toneel Verbond” en sinds 1986 hebben we heuse statuten, alsook een eigen ledenblad: de “Caucicerone”. Deze was in 1994 aan zijn 50e nummer, zodat ook “Caucicerone” zijn eigen jubileum vierde. Ondertussen is de groep sinds 2001 aangesloten bij het Opendoek.